De blok

Ik weet het, het is lang geleden. Maar de 21ste-eeuw-ziekte heeft me te pakken: tijdstekort.

Aan jullie allemaal een super leuk jaar 2013 gewenst! Maar verder weiger ik te vervallen in de clichés zoals bijvoorbeeld: dat 2013 nog beter mag worden dan 2012 en van dat soort. Maar allez hop, het is er nu toch uit.

Ik wou jullie hier wat foto's laten zien van nog de laatste week voor de kerstvakantie, waar Elise en ik gratis taart kregen van Hasan toen we iets gingen gaan drinken op zijn werk, van de verjaardag van Sophie, van mijn kerstcadeautjes die ik kreeg van Hasan en de heks,.. maar helaas heeft google nog een kater van de jaarwisseling en functioneert hij niet helemaal. Bijgevolg kan ik dus geen foto's uploaden, tut mir Leid. Maar ik beloof dat ik blijf kijken en wanneer google uitgekaterd is, zet ik ze erop!

Mijn Berlijns leven bestaat momenteel eigenlijk uit papers schrijven, presentaties voorbereiden en leren, zoals dat bij elke student in België ook het geval is, helaas! Maar nieuwjaar was  wel even ontspanning en erg fijn. Samen met Nina en twee vriendinnetjes van haar uit Nederland (Janine en Maren) zijn we eerst sushi gaan eten. Daarna zijn we richting Brandenburger Tor gegaan met de twee broers van Maren, waar het ontzettend druk was. Ik waande me een beetje in de oorlog. Niet normaal hoeveel vuurwerk (zonde van al dat geld, het kon ons begrotingsgat makkelijk vullen, me dunkt) hier in de lucht is gegaan, en dat op slechts luttele meters van jezelf.

Aan de Brandenburger Tor was er echt zoveel volk, niet normaal. Feestgedruis ten top. Er stond een podium voor en daarvoor op de 17 juni-laan kon je dan staan (tussen de andere duizenden mensen), optredens spotten en aftellen naar het nieuwe jaar. Maar omdat er dus zoveel volk was moest je helemaal via een omweg (langst het park dat daar ligt) tot aan de volgende controlepost lopen (zo'n 1,5km schat ik). Op een bepaald moment was er een gat in die omheining, op ongeveer 10 meter van beveiligingsmensen en toen gebeurde het. Iemand van ons liep dat bos in door dat gat, bij wijze van shortcut. Manmanman, ik moest wel volgen want no way dat ik die anders nog ging terug vinden in die Massa (en ja, dat verdient een grote M). Ik dus in laatste positie, me afvragende of we dat meenden: ja dus, ook mee dat überdonkere bos in. En toen begonnen die veiligheidsmannekes achter ons -en ook wel nog enkele andere waaghalzen- te lopen. Jezusmina, dat was me wat. Na bijna 2 gebroken voeten en ongeveer 10 takken in mijn ogen, kwamen we dan aan de andere kant uit. Leve de shortcut.

Toen we aan de andere kant kwamen, was er op het scherm zo een blonde artieste te zien. Ik vond dat ze wel wat leek op Kate Ryan maar dat kan toch niet om kwart na 11 op oudejaar in Berlijn, right? O jawel. Het was ze wel degelijk, de 'aus Belgien' op het einde bevestigde.  Mijn Nederlandse vrienden zeiden dat die in buitenland wel nogal bekend is blijkbaar. De rest van de avond was ook nog gezellig. En wie gesagt, foto's komen later.

Deze week woensdag ben ik ook nog met mijn nicht An en haar vriend Bram gaan eten bij de Vietnamees, heel lekker, gezellig en leuk!

Dan nog even een paragraafje over mijn lieve buur: den Hasan. Die heeft deze week 3 uur met mij mijn handout voor mijn presentatie overlopen, hoe lief. En nee, het is niet dat het zo slecht geschreven was maar hij wilde élk woord en élke zin overlopen, bracht daarnaast zelf nog ideeën van zijn research aan en we hebben ook heel wat gelachen. Als ik aan het studeren ben en hij komt terug van zijn werk brengt hij me soms koekjes of chocolade en print  daar ook mijn werkjes af (in kleur). How cool is he? Bovendien schreef hij in zijn mail: 'Hallo Astrid, mein kleiner engel'. Je mag er van denken wat je wil, ik vind hem top. Dit weekend zit hij in Hannover en heb ik hem geholpen met zijn pakken door Berlijn te dragen omdat hij iets aan zijn hand had, dat was mijn middagpauze! Maar hij doet ook zoveel voor mij, het was maar normaal dat ik iets terugdeed. En ondertussen, roddelen we ook samen over de heks. Zalig.

Zo, ik denk dat jullie weer even mee zijn. De volgende weken zullen niet zo erg boeiend worden vrees ik maar in het geval dat er iets meldenswaardigs gebeurt, meld ik het zeker :)!

Veel succes met jullie examens!!

En een specialleke voor Lore: Viel Glück am Montag mit Deutsch, liebe!

Nog even Berlin, dan Belgien

Met nog vijf dagen te gaan in Berlijn vooraleer ik eventjes terugkeer, blik ik graag al is even kort terug en tevens vooruit. Beschouw het als de 'Midterm' van het echte leven, niet van de studieboeken. Ik vrees dat er hieronder wel enkele clichés zullen volgen maar dat betekent misschien gewoon dat deze hoge realiteitswaarde hebben.

Ik heb er hier in Berlijn al een heel leuke tijd opzitten. Natuurlijk was niet elke dag even geslaagd maar dat is overal zo, ook in België, dus dat maakt mijn avontuur niet minder geslaagd. Ik heb een heel aantal leuke en lieve mensen leren kennen, in een geweldig mooie en bruisende stad geleefd, de mooiste taal ter wereld beter leren spreken, beter leren koken, leuke feestjes gehad en zo kan ik nog even doorgaan. Maar at the same time moest ik ook samenwonen met een echte heks. We hebben ze die naam gegeven, omdat echte namen universeel verstaanbaar zijn natuurlijk. Haar vertelsels zijn uiteenlopend, gaande van 'de wereld is slecht' tot 'ik heb geen contact meer met mijn familie' (rarara,hoe zou dat komen?) tot 'van Duitse sprookjes leer je meer dan van wat jij op de unief leert'. Je kan het zo gek niet bedenken of ze heeft er me urenlang (ik overdrijf helaas niet) over doorgedrammd. En als een Duitser begint, dan is die moeilijk te stoppen, geloof me!

Ik wil nu al graag vooral papa, mama en Leen bedanken voor de lieve skypejes en de wekelijkse post. Van kleine updates over de Belgische showbizz, tot pakketjes voor Sinterklaas, tot heel papa zijn verzameling gratis kaartjes en stickertjes en grappige tekstjes. Ik heb ze allemaal heel erg graag gekregen en gelezen. En vooral heel erg geapprecieerd. Maar ook alle anderen die me een briefje hebben gestuurd heel erg bedankt.

Maar er zijn ook heel veel dingen waarvoor ik graag naar België terugkeer, want hoe je het ook draait of keert: oost, west, thuis best. In eerste instantie natuurlijk mijn familie en vrienden (dit bedoel ik dus met clichés) maar dan is er ook, belangrijk, mijn bed! Ik mis hem zo. Hier slaap ik op een plankachtig gestel met 2 matrassen waar altijd zo een enorm spleet tussen is, geen aanrader. En mijn (heraangelegde, heb ik vernomen) berg natuurlijk, die heb ik ook gemist. En vooral ook mijn allerliefste buren.

Bijnaaaaa kan ik mijn liefste buren weer persoonlijke liefde gaan geven!! YESYESYES

 

Het klinkt alsof ik nu al definitief naar huis ga, maar dat is natuurlijk niet het geval! Ik kom nog een maandje terug in januari. Gelukkig maar, ik  ga nog wat mentale voorbereiding nodig hebben als ik hier alles moet achterlaten. Afscheid nemen van mijn grote liefde, de Duitse taal (nee vrienden, geen sensatie: ik heb géén Duitser opgescharreld), gaat me -weet ik nu al- heel erg zwaar vallen!

Enkele foto's van deze week:

Kerstmarkt in Potsdam

Met Nina in Potsdam

Lunch met Jennie, Dyane en Katri op donderdag in de Mensa

Eentje voor de paps

 

Smakelijk hoor die worst in Berlijn

Wandeling met Elise bij Charlottenburg

Thais eten met de themabende op zaterdag

Katri blij met haar verjaardagscadeau

De planning voor deze week nog: vandaag ga ik naar de Gendarmemarkt waar blijkbaar ook een mooie kerstmarkt is en daarna ga ik nog iets drinken in het café waar Hassan werkt. Maandag is Sophie jarig en doen we 's avonds Geburtstagdinner en dat is tevens de laatste themadate voor de Trennung van 2 weken voor sommigen. De rest van de tijd zal gaan naar het afwerken van een wiki, die maandag af moet zijn, en mijn assignment van comparative politics afmaken, die woensdag ten laatste binnen moet. En dan rest enkel nog glühwein bij de looptraining, aerobic met Jennie en koken met Elise op woensdag, etentje met Nina op donderdag, vrijdag tennis en dan hop naar Belgien!

Nikolaus

Gisteren kwam de sint voor alle brave kindjes. Gelukkig kon ik mezelf tot deze populatie rekenen en kreeg ik van de Heilige Man regio Vlaams-Brabant én Antwerpen een pakketje opgestuurd!

Maar voor niets gaat enkel de zon op. Ik had ook Midterm Marketing. Ik had helaas tijd te kort in het kwadraat. De arme erasmussers kregen maar evenveel tijd als de real natives. En ja, ik vind dat oneerlijk. Het enige waar ik aan kon denken is schrijven en inhoud inhoud inhoud, dus maar in zeer beperkte mate aan de Adjektivdeklination of naamvallen. Help voor grammatica. Op het einde vroeg mijn buurman even wat ik bij de vraag over B2B- Bereich had, wel heb je al ooit! Ik zat daar te schrijven alsof mijn leven er vanaf hing en die pipo vond het nodig om mij in dat laatste, schaarse moment tijd ook nog is extra illegale stress te bezorgen. Jezus, daar ben ik niet voor geboren. Ik heb hem dan maar genegeerd (sorry Sinterklaas), ik heb wel niet voor een nul zitten studeren he vriend, waarop hij wendde zich uit miserie tot de andere buur. Ik heb niet alles afgekregen, laat staan dat ik het ding kon nalezen maar ach maar we zullen binnekort wel zien wat ik ervan gebakken heb :).

Na de inspanning volgde ontspanning. De themabende verzamelde zich voor een Nikolausetentje en een drankje in een super gezellig theehuisje, echt heel leuk. Het was bovendien echt gezellig, heb nog eens goed gelachen. Toen we beseften dat ik hier in totaal nog maar 6 weken ben, veranderden we wijselijk snel van onderwerp. De rest van de bende blijft een heel jaar (buiten Katri).  Maar gelukkig was er leuk nieuws: aangezien de bende erg braaf en lief is geweest dit jaar, verdienden ze een pakje van Nikolaus himself.

Ik denk dat ik braaf ben geweest.

Héél braaf.

 

Mijn Sintpakjes! Ik vind het super dat de Sint ook aan Elise en Hasan gedacht heeft.

 

Zelf Sint spelen is leuk. Leve het principe: vreugde moet je delen.

De themabende was braaf dit jaar!

Nikolaus-etentje

We vroegen de ober om een foto, maar zeiden in eerste instantie niet dat het van ons moest zijn

(er bestaat zoiets als logica) waarop de man een willekeurige foto trok van de verbaasde barman. Grapjas!

 

Tweede keer, goede keer

 

I LOVE BERLIN

Hét theehuisje

Kijk ook even uit het raam. Happy moments!

 

Na de tennis-workout staat er nog schoolwerk op het programma maar vanavond gaan koormate en superwoman Elise en ik naar een optreden van Scala in Berlijn. Hier kijk ik echt al sinds mijn aankomst naar uit dus dat wordt top, weet ik nu al. Morgen is er koken met Nina (en pakjes geven want ze verjaarde vorige week) en zondag naar kerstmarkt in Potsdam!

Liefste Sint (uit beide regio's), bedankt voor de cadeautjes en dé brief (leve familietradities!). Je bent de beste. Ik beloof dat ik dit jaar ook mijn best zal doen om je weer blij te maken. En verwacht van alle bloglezers hetzelfde want Ghandi zei het al:  'Be the change that you wish to see in the world.' Slaapzacht.

Druk druk druk

Hoi!

Sorry voor het weinige schrijven maar ik heb zo veel werk! Ik probeer wat aan te vullen na mijn Midtermtest van donderdag. Voorlopig dus een kort overzichtje :).

De voorbije weken waren er vooral van schoolse drukte. Met een deadline voor de literatuurstudie van onze bachelorproef, een komende Midterm marketing, papers, Referaten,.. had en heb ik mijn handen meer dan vol. Maar naast deze verplichtingen zijn er hier ook nog veel niet-schoolse activiteiten natuurlijk!

Het weekend van 17 november 2012 is Eline op bezoek geweest, maar we zijn vergeten foto's te trekken dus ik kan er geen posten, tut mir Leid :). Zaterdagmiddag kwam Eline aan en hebben we het weekend al direct goed ingezet met sushi in de Hanoi today, over mijn deur. Daarna zijn we naar het kot van Katri gegaan, waar ook Dyane en Jennie waren en zijn we daarna naar een of andere club geweest. Buiten het feit dat ik heel erg moe was het een fijn avondje. Eline vond enkel de hoeveelheid Duitse liedjes niet zo aangenaam. Het moet gezegd, het is een liefde die Duitse taal. Een verdere greep uit ons programma: door Berlijn wandelen, film kijken,spek met eitjes bakken, winkelen in de Primark, werken aan de bachelorproef,...

De rest van de week en het weekend was dan vooral nog gericht op het bovenvermelde schoolwerk en een wandeling met Elise.

Vorige week zijn mijn zus Eva en haar vriend Daan op bezoek geweest en dat was echt heel erg leuk. Alvast enkele foto's:

 

Dolle pret met deze toppers

De kerstmarkt op zijn Berlijns

En onthoud:

Een kaartje gekregen van iemand heel speciaal met een mooie boodschap!

Over iets meer als 2 weken vergezel ik het besneeuwde Belgenlandje, maar voorlopig kon ik hier vandaag nog van het zonnetje genieten :). Fijne week & hopelijk tot snel!

Denken, durven, doen, doorzetten, dromen

Dag vrienden van de blog,

  

Het is alweer eventjes geleden dat ik jullie op de hoogte bracht van mijn avonturen hier. Het is hier dan ook zo druk, helaas zit ook veel schoolwerk ertussen en niet enkel druk met leuke dingen. Maar ja, het hoort erbij en ik ben blij dat ik mag en kan studeren dus je hoort me niet klagen.

 

Ik zal even kort de voorbije week (begin 5 november 2012 ) samenvatten. Maandagavond was er thema-avond en deze keer gingen we voor de Vorspeisen, het aperitief dus. We troffen ons bij Sybren en Sophie en speelden daar ook nog 'Ben ik een banaan?'. Dan krijg je een briefje op je hoofd geplakt en dan moet je aan de hand van ja-nee-vragen raden welke persoon je bent, een soort gevorderde 'wie is het?' zeg maar. Dit is het ideale spel om een persoonlijkheidsevolutie van jewelste te maken in slechts een uur tijd! Bij mij ging het van: 'Presidentskandidaat Romney' naar 'niemand' naar 'mezelf', anderen waren voor even Tarzan, Usain Bolt, Harry Potter of Oprah Winfrey.

Het spel: 'Ben ik een banaan?'

 

 

Dinsdagavond staat er altijd looptraining op het programma, woensdag aerobic. Vrijdag was het dan tijd voor tennis, bachelorarbeit schreiben en 's avonds was het dan zo ver: ik kon mijn liefste middelbaarvriendinnetjes verwelkomen. Na een hartelijk en innig weerzien op de luchthaven kon het weekend aanvangen en het was geweldig. We hebben veel afgelachen, bijgepraat en ook heel erg veel bezocht (fast alle toeristische dingen in Berlijn). Het was echt geweldig, het is toch nog wat anders als je zo'n hele geschiedenis hebt om over te praten en mee te lachen. Zet onze onhandigheid, onsubtiliteit en hilariteit samen en je hebt vuurwerk. Dat is exact het woord dat het weekend beschrijft. Helaas veel te snel maandag! Ik mis mijn genaukes al ;) hihi.

Mijn liefste Freundinnen: Lore en Liza

Lore en Liza in het DDR-museum 

Check de man in wit + zijn attribuut (IN het museum) 

Rotes Rathaus

 

East side gallery

Neue Synagoge

Mijn eerste Bratwurst op Berlijnse bodem!

 

 Een vuurkorf in het gezellig Mauerpark (Sommer und Winter)

 

Maandag is een dag zonder les en zit ik meestal alleen wat voor school te werken. Gelukkig was er die avond een sushi-meeting met de themavrienden gepland. We waren met veel deze keer, de gewone clan was volledig van de partij en daarbovenop werden we vergezeld door Elise, de zus van Sophie (Claire) en nog twee vrienden van Claire vanuit Weimar, waar zij op erasmus is.



 Deel van het gezelschap: Dyane, Jennie & Katri

 Elise en ik bij de sushi

 

 

Dinsdag en woensdag waren zoals gewoonlijk les- en sport- en skypegeoriënteerd. Vandaag ben ik met Dyane, Katri en Jennie gaan lunchen in de Mensa. Ik vind die echt heel erg leuk en kijk al op tegen de dag dat ik afscheid van hen moet nemen! Ik probeer nu nog veel leuke dingen met hen te doen en dat lukt prima :). De volgende weken worden trouwens nog heel erg druk qua thema-nights. We hebben de verjaardag van Sybren, Sophie en Katri en daarnaast ook nog sinterklaas en kerstmis. Zaterdag gaan we ook samen uit, leuuuuk.

 

Daarnet, na de les, ging ik nog even naar het 'printkot' waar je goedkoop kan printen en daar kwam ik Sophie (Vorkurs) en Julia (Looptraining). Julia sprak me aan en vroeg hoe het was met mij enzo en dat maakte me super blij. Toen ze wegging, gaf ze me een knuffel. Top. Een extra motivatie om elke dinsdag om 18 uur 30 in de donker en koude te trotseren en mijn loopschoenen aan te trekken. Daarna fietste ik naar huis en bij het park naast Rathaus Schöneberg hoorde ik muziek en zag ik lampionnetjes. Het was net zoals in de serie van Pippi Langkous waar ze bij kerstmis zo'n stoet maken en overal muziek klinkt en pakjes in de bomen hangen. De pakjes waren niet van de partij maar zo'n kleine dingen kunnen me echt heel erg gelukkig maken.

Als ik denk dat het nog maar 5 weken is voordat ik even naar huis kom (21- 30 december 2012), dan heb ik toch wel wat rillingen. Wanneer ik dan terug naar Berlijn vetrek op 30 december is het nog maar 4 weken en dan zit deze erasmus-ervaring er al op, 26 januari keer ik definitief terug naar het Belgenland. Maar ik probeer er niet te veel aan te denken en er nog gewoon van te genieten, de tijd kan je tenslotte niet tegenhouden.

 

Ik geef hier nog enkele opmerkelijke dingen uit het universitair leven FU Berlin mee. Ik hou er echt van dat het er hier anders aan toe gaat. Ik heb de indruk dat dat je blik wel verruimt, i like!

- Eens vroeg een meisje naast mij om een Taschentuch (zakdoek). Ik dacht: ik zal dat meisje haar is helpen met haar verkoudheid se. Maar niets was minder waar, ze nam mijn zakdoekje, scheurde het in twee en plaatste beide helften vakkundig onder haar oksels. Tegen het zweet. Hallo?

- De studenten participeren hier echt wel veel in de les. Ik heb daarnaast ook het gevoel dat ze meer met de leerstof bezig zijn, zich kritisch opstellen en niet enkel bezig zijn met 'er door zijn' op het examen. De proffen hebben hier ook graag dat je ze onderbreekt en dingen voorstelt, bij ons dragen de proffen zelfingenomen hun lessen op en hebben het liefst dat je gewoon zit en zwijgt tijdens colleges. Ik vind de Duitse aanpak beter, insofern de les niet elke minuut onderbroken wordt.

- Heb je een baby? Heb je een hond? Denk je dat daarom je kansen om op erasmus te gaan voorbij zijn? Niets is minder waar. Hier kan je dat gewoon meenemen naar school. Dinsdag was er zo'n vrouw die een baby bij had tijdens de les. Die baby maakt dan heel de tijd vreemde geluiden, dan een huilbui, dan is naar buiten met de mama om van pamper te wisselen maar dit alles is geen probleem voor de FU Berlin. Vrije universiteit Berlijn, je kan het vrij letterlijk nemen.

 

Wie geht's weiter? De volgende dagen zien er zo uit: morgenvroeg tennis-workout, daarna werken voor school en koken met Nina en Aliesje. Zaterdagvoormiddag ga ik met Elise lopen en daarna samen ontbijten en in de namiddag komt er weeral hoog bezoek uit België: Eline! Volgende week zondag is de deadline voor de eerste versie van de literatuurstudie van onze bachelorproef dus we zullen een beetje moeten werken dit weekend maar voor de rest vooral van Berlijn genieten!



Bezoekmaand November

Voorbije week kreeg ik dierbaar bezoek, een trend die zich in november nog zal voortzetten, yes! Op maandag ben ik met mama en papa eens naar de universiteit gaan kijken, zo gaat dat dan met een directeur van een secundaire school :). Daar kreeg ik dan EINDELIJK een handtekening op mijn Learning Agreement van een vriendelijke professor (zonder dat ons papa mee is gegeaan, voor alle duidelijkheid). Ik hoop dat nu alles in orde is en ik op het einde van de rit alle nodige ECTS-punten krijg. Dat valt dus af te wachten.

Dinsdag kwamen dan ook nog Leen en Dirk (mijn meter en nonkel uit Antwerpen) en dat was super. Het waren heel fijne dagen, we hebben veel bezocht, gelachen, bijgepraat, geknuffeld,.... Zo hoort dat!

Papa en ik bij de universiteit

Dirk, ik, Leen en mama aan het ontbijt bij hen in het hotel

Astrid en de beste ouders, al mis ik ons Eva toch op deze überduitse foto

 
Donderdagavond heb ik dan samen met Elise gekookt, super gezellig. Ze was absoluut de juiste persoon om me op te vangen voor het zwarte gat.



 

Pasta met broccoli en zalm

 

Vrijdag was er eerst de tennis-workout en daarna veel schoolwerk in te halen. Vooral gelezen en geschreven voor de bachelorproef. 's Avonds gekookt met Nina en Aliesje en nog wat verder gewerkt.

 

 

Zaterdag ben ik in de namiddag een theetje gaan drinken met Jennie. Super leuk om haar nog is buiten de universiteit te zien.

 

Zaterdagavond heb ik nog eens gekookt met Elise en film gekeken. Ik had een venkel gekregen van mijn Mitbewohnerin en die hebben we dan klaargemaakt. Het is eens wat anders dan rijst, kip en curry. Ik vond het best culinair hoogstaand van ons: aardappelpuree (zelf gemaakt), kabeljauw en venkel. Flink noem ik dat.
 

Zondag ben ik met Nina een wandelingetje gaan maken en hebben we heel wat leuke winkeltjes ontdekt door in mijn wijkje wat rond te lopen. Er is hier een winkeltje met Belgisch snoep, Côte d'Or chocolade enzo, moet ik zeker aan mijn Belgische vrienden hier zeggen.

Later op de dag kwam Hasan terug van zijn trip naar Italië en dat voelde toch even alsof mijn grote broer thuiskwam want hier zo quasi alleen zijn, vind ik ook maar saai. Omdat hier veel lawaai is in het appartement boven mij mocht ik zijn telefoon lenen om te bellen naar de kotbazin en dat te melden, behulpzame buurjongen toch die Hasan. En daarna belde Ingke (kotbazin) naar haar zoon Rasmus (die hier ook woont) en dan hielp hij mij weer verder. Dus vriendelijke jongens hier, alleen soms wat asociaal maar ja dat kan ik wel aan.

Straks is het weer tijd voor een thema-avond, daar kijk ik al echt naar uit! Verder ook nog een teleconferentie via skype met mijn lieve groepsgenoten voor de bachelorproef en ik moet ook nog naar de winkel. Voor de rest staat er nog niet bijzonder veel op het programma deze week, buiten de sport.
Vrijdag is het dan eindelijk zo ver: dan komen LIZA en LORE. YESYESYESYES! Het weekend erna komt Eline en het weekend daarna mijn zus en haar vriend Daan. Dus het wordt echt nog gezellig druk hier. Laat maar komen!

En omdat het al zo lang geleden is dat ik nog prediker heb gespeeld, speciaal nog een mooie spreuk om de week goed in te zetten: 'The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.'