donderdag 15 november 2012

Denken, durven, doen, doorzetten, dromen

Dag vrienden van de blog,
  
Het is alweer eventjes geleden dat ik jullie op de hoogte bracht van mijn avonturen hier. Het is hier dan ook zo druk, helaas zit ook veel schoolwerk ertussen en niet enkel druk met leuke dingen. Maar ja, het hoort erbij en ik ben blij dat ik mag en kan studeren dus je hoort me niet klagen.
 
Ik zal even kort de voorbije week (begin 5 november 2012 ) samenvatten. Maandagavond was er thema-avond en deze keer gingen we voor de Vorspeisen, het aperitief dus. We troffen ons bij Sybren en Sophie en speelden daar ook nog 'Ben ik een banaan?'. Dan krijg je een briefje op je hoofd geplakt en dan moet je aan de hand van ja-nee-vragen raden welke persoon je bent, een soort gevorderde 'wie is het?' zeg maar. Dit is het ideale spel om een persoonlijkheidsevolutie van jewelste te maken in slechts een uur tijd! Bij mij ging het van: 'Presidentskandidaat Romney' naar 'niemand' naar 'mezelf', anderen waren voor even Tarzan, Usain Bolt, Harry Potter of Oprah Winfrey.


Het spel: 'Ben ik een banaan?'
 
 
Dinsdagavond staat er altijd looptraining op het programma, woensdag aerobic. Vrijdag was het dan tijd voor tennis, bachelorarbeit schreiben en 's avonds was het dan zo ver: ik kon mijn liefste middelbaarvriendinnetjes verwelkomen. Na een hartelijk en innig weerzien op de luchthaven kon het weekend aanvangen en het was geweldig. We hebben veel afgelachen, bijgepraat en ook heel erg veel bezocht (fast alle toeristische dingen in Berlijn). Het was echt geweldig, het is toch nog wat anders als je zo'n hele geschiedenis hebt om over te praten en mee te lachen. Zet onze onhandigheid, onsubtiliteit en hilariteit samen en je hebt vuurwerk. Dat is exact het woord dat het weekend beschrijft. Helaas veel te snel maandag! Ik mis mijn genaukes al ;) hihi.

Mijn liefste Freundinnen: Lore en Liza

Lore en Liza in het DDR-museum 

Check de man in wit + zijn attribuut (IN het museum) 

Rotes Rathaus
 
East side gallery


Neue Synagoge

Mijn eerste Bratwurst op Berlijnse bodem!
 

 Een vuurkorf in het gezellig Mauerpark (Sommer und Winter)

 
Maandag is een dag zonder les en zit ik meestal alleen wat voor school te werken. Gelukkig was er die avond een sushi-meeting met de themavrienden gepland. We waren met veel deze keer, de gewone clan was volledig van de partij en daarbovenop werden we vergezeld door Elise, de zus van Sophie (Claire) en nog twee vrienden van Claire vanuit Weimar, waar zij op erasmus is.


 Deel van het gezelschap: Dyane, Jennie & Katri

 Elise en ik bij de sushi
 
 

Dinsdag en woensdag waren zoals gewoonlijk les- en sport- en skypegeoriënteerd. Vandaag ben ik met Dyane, Katri en Jennie gaan lunchen in de Mensa. Ik vind die echt heel erg leuk en kijk al op tegen de dag dat ik afscheid van hen moet nemen! Ik probeer nu nog veel leuke dingen met hen te doen en dat lukt prima :). De volgende weken worden trouwens nog heel erg druk qua thema-nights. We hebben de verjaardag van Sybren, Sophie en Katri en daarnaast ook nog sinterklaas en kerstmis. Zaterdag gaan we ook samen uit, leuuuuk.
 
Daarnet, na de les, ging ik nog even naar het 'printkot' waar je goedkoop kan printen en daar kwam ik Sophie (Vorkurs) en Julia (Looptraining). Julia sprak me aan en vroeg hoe het was met mij enzo en dat maakte me super blij. Toen ze wegging, gaf ze me een knuffel. Top. Een extra motivatie om elke dinsdag om 18 uur 30 in de donker en koude te trotseren en mijn loopschoenen aan te trekken. Daarna fietste ik naar huis en bij het park naast Rathaus Schöneberg hoorde ik muziek en zag ik lampionnetjes. Het was net zoals in de serie van Pippi Langkous waar ze bij kerstmis zo'n stoet maken en overal muziek klinkt en pakjes in de bomen hangen. De pakjes waren niet van de partij maar zo'n kleine dingen kunnen me echt heel erg gelukkig maken.

Als ik denk dat het nog maar 5 weken is voordat ik even naar huis kom (21- 30 december 2012), dan heb ik toch wel wat rillingen. Wanneer ik dan terug naar Berlijn vetrek op 30 december is het nog maar 4 weken en dan zit deze erasmus-ervaring er al op, 26 januari keer ik definitief terug naar het Belgenland. Maar ik probeer er niet te veel aan te denken en er nog gewoon van te genieten, de tijd kan je tenslotte niet tegenhouden.
 
Ik geef hier nog enkele opmerkelijke dingen uit het universitair leven FU Berlin mee. Ik hou er echt van dat het er hier anders aan toe gaat. Ik heb de indruk dat dat je blik wel verruimt, i like!
- Eens vroeg een meisje naast mij om een Taschentuch (zakdoek). Ik dacht: ik zal dat meisje haar is helpen met haar verkoudheid se. Maar niets was minder waar, ze nam mijn zakdoekje, scheurde het in twee en plaatste beide helften vakkundig onder haar oksels. Tegen het zweet. Hallo?
- De studenten participeren hier echt wel veel in de les. Ik heb daarnaast ook het gevoel dat ze meer met de leerstof bezig zijn, zich kritisch opstellen en niet enkel bezig zijn met 'er door zijn' op het examen. De proffen hebben hier ook graag dat je ze onderbreekt en dingen voorstelt, bij ons dragen de proffen zelfingenomen hun lessen op en hebben het liefst dat je gewoon zit en zwijgt tijdens colleges. Ik vind de Duitse aanpak beter, insofern de les niet elke minuut onderbroken wordt.
- Heb je een baby? Heb je een hond? Denk je dat daarom je kansen om op erasmus te gaan voorbij zijn? Niets is minder waar. Hier kan je dat gewoon meenemen naar school. Dinsdag was er zo'n vrouw die een baby bij had tijdens de les. Die baby maakt dan heel de tijd vreemde geluiden, dan een huilbui, dan is naar buiten met de mama om van pamper te wisselen maar dit alles is geen probleem voor de FU Berlin. Vrije universiteit Berlijn, je kan het vrij letterlijk nemen.
 
Wie geht's weiter? De volgende dagen zien er zo uit: morgenvroeg tennis-workout, daarna werken voor school en koken met Nina en Aliesje. Zaterdagvoormiddag ga ik met Elise lopen en daarna samen ontbijten en in de namiddag komt er weeral hoog bezoek uit België: Eline! Volgende week zondag is de deadline voor de eerste versie van de literatuurstudie van onze bachelorproef dus we zullen een beetje moeten werken dit weekend maar voor de rest vooral van Berlijn genieten!


maandag 5 november 2012

Bezoekmaand November

Voorbije week kreeg ik dierbaar bezoek, een trend die zich in november nog zal voortzetten, yes! Op maandag ben ik met mama en papa eens naar de universiteit gaan kijken, zo gaat dat dan met een directeur van een secundaire school :). Daar kreeg ik dan EINDELIJK een handtekening op mijn Learning Agreement van een vriendelijke professor (zonder dat ons papa mee is gegeaan, voor alle duidelijkheid). Ik hoop dat nu alles in orde is en ik op het einde van de rit alle nodige ECTS-punten krijg. Dat valt dus af te wachten.

Dinsdag kwamen dan ook nog Leen en Dirk (mijn meter en nonkel uit Antwerpen) en dat was super. Het waren heel fijne dagen, we hebben veel bezocht, gelachen, bijgepraat, geknuffeld,.... Zo hoort dat!


Papa en ik bij de universiteit


Dirk, ik, Leen en mama aan het ontbijt bij hen in het hotel

Astrid en de beste ouders, al mis ik ons Eva toch op deze überduitse foto
 
Donderdagavond heb ik dan samen met Elise gekookt, super gezellig. Ze was absoluut de juiste persoon om me op te vangen voor het zwarte gat.


 
Pasta met broccoli en zalm
 
Vrijdag was er eerst de tennis-workout en daarna veel schoolwerk in te halen. Vooral gelezen en geschreven voor de bachelorproef. 's Avonds gekookt met Nina en Aliesje en nog wat verder gewerkt.

 



 

Zaterdag ben ik in de namiddag een theetje gaan drinken met Jennie. Super leuk om haar nog is buiten de universiteit te zien.
 

Zaterdagavond heb ik nog eens gekookt met Elise en film gekeken. Ik had een venkel gekregen van mijn Mitbewohnerin en die hebben we dan klaargemaakt. Het is eens wat anders dan rijst, kip en curry. Ik vond het best culinair hoogstaand van ons: aardappelpuree (zelf gemaakt), kabeljauw en venkel. Flink noem ik dat.
 

Zondag ben ik met Nina een wandelingetje gaan maken en hebben we heel wat leuke winkeltjes ontdekt door in mijn wijkje wat rond te lopen. Er is hier een winkeltje met Belgisch snoep, Côte d'Or chocolade enzo, moet ik zeker aan mijn Belgische vrienden hier zeggen.






Later op de dag kwam Hasan terug van zijn trip naar Italië en dat voelde toch even alsof mijn grote broer thuiskwam want hier zo quasi alleen zijn, vind ik ook maar saai. Omdat hier veel lawaai is in het appartement boven mij mocht ik zijn telefoon lenen om te bellen naar de kotbazin en dat te melden, behulpzame buurjongen toch die Hasan. En daarna belde Ingke (kotbazin) naar haar zoon Rasmus (die hier ook woont) en dan hielp hij mij weer verder. Dus vriendelijke jongens hier, alleen soms wat asociaal maar ja dat kan ik wel aan.

Straks is het weer tijd voor een thema-avond, daar kijk ik al echt naar uit! Verder ook nog een teleconferentie via skype met mijn lieve groepsgenoten voor de bachelorproef en ik moet ook nog naar de winkel. Voor de rest staat er nog niet bijzonder veel op het programma deze week, buiten de sport.
Vrijdag is het dan eindelijk zo ver: dan komen LIZA en LORE. YESYESYESYES! Het weekend erna komt Eline en het weekend daarna mijn zus en haar vriend Daan. Dus het wordt echt nog gezellig druk hier. Laat maar komen!

En omdat het al zo lang geleden is dat ik nog prediker heb gespeeld, speciaal nog een mooie spreuk om de week goed in te zetten: 'The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.'